φαινικούχος

-α, θηλ. και -ος, Ν

χημ. αυτός που περιέχει φαινικό οξύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φαινικό (οξύ) + -ουχος* (< έχω). Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στον Π. Ιωάννου].